Sinds de coronacrisis zijn we steeds ongezonder geworden. We eten slechter, bewegen minder, komen minder buiten. Allemaal het resultaat van de maatregelen. Maar waren die niet juist bedoeld om ons gezond te houden?
Het is zo tragisch, dat je bijna niet anders kunt dan erom lachen: onderzoekers van het RIVM, hét instituut achter de coronamaatregelen in Nederland, hebben onlangs geconcludeerd dat diezelfde maatregelen ervoor hebben gezorgd dat het risico dat we corona krijgen de afgelopen maanden alleen maar toegenomen is. We zijn namelijk een stuk ongezonder gaan leven en een ongezonde leefstijl is nou eenmaal funest voor je weerstand. We zijn meer en slechter gaan eten, meer gaan roken en minder gaan bewegen. Al heel snel was duidelijk dat mensen met overgewicht en rokers de grootste kans hebben om ziek te worden van het SARS-COV-2 virus en dat gebrek aan vitamine D. een grote rol speelt. En laat het coronabeleid nou precies die dingen in de hand werken. Inmiddels zitten we al bijna een jaar eenzaam binnen uit te dijen. Als we zo doorgaan gaat corona inderdaad de geschiedenisboeken in als het equivalent van de Spaanse griep. Niet omdat dat virus zelf ons de kop kost, maar omdat de overheid ons in naam daarvan de dood heeft ingejaagd.
Luxepositie
Ja, er is een groep mensen die de corona heeft aangegrepen om hun leven om te gooien. Op social media lezen we mooie verhalen over ‘bewustwording’ en ‘onthaasten’ en zien we gelikte foto’s voorbij komen van mensen die opeens enorm duurzaam en veganistisch zijn gaan leven en dagelijks halve marathons rennen in de vrije natuur. Ik ben er zelf zo eentje. Sinds de coronacrisis ben ik nog beter gaan letten op wat ik eet, ik probeer zoveel mogelijk naar buiten te gaan en ik sta bijna iedere dag op de hometrainer die ik heb aangeschaft. Maar dat is omdat ik die mogelijkheid heb. Ik heb die privileges. Ik bevind mij in een luxepositie. Ik heb een huis buiten de stad en hoef dus maar over mijn drempel te stappen om de natuur in te kunnen. Mijn man en ik verdienen samen genoeg om gezond, maar daardoor helaas ook relatief duur, eten te kopen. Ik heb het geld en de ruimte om een crosstrainer op de overloop te zetten en bovendien de tijd om daar dagelijks op te gaan staan. Ik heb een goed huwelijk, een gezin, en ben dus niet alleen. Omdat ik niet meer naar een kantoor ga, houd ik meer tijd over. Als ik puur theoretisch naar mijn eigen situatie kijk, zou ik kunnen concluderen dat de coronacrisis voor mij voornamelijk positief is geweest. Maar dat is dus het punt met privileges: er zijn heel veel mensen die die niet hebben.
Te zwaar, met kanker en diabetes
Voor wie het sowieso al lastig(er) was om, om wat voor reden dan ook, gezond te leven, heeft het coronabeleid dat alleen maar in de hand gewerkt. Geldzorgen, stress, relatieproblemen, lichamelijke en geestelijke klachten zijn voor veel mensen alleen maar erger geworden door alle restricties en onmogelijkheden. Zogenaamd is het coronabeleid erop gericht onze gezondheid te waarborgen, maar wat het doet is die juist te gronde richten. Dat gaat grote gevolgen hebben voor de toekomst, want al die mensen die straks te zwaar, met longkanker en diabetes, zonder baan en depressief uit deze crisis komen gaan de samenleving bakken met geld kosten. Geld dat er tegen die tijd niet meer is, omdat de overheid de staatskas heeft geplunderd voor het bekostigen van het beleid dat de bevolking ziek heeft gemaakt. En dan hebben we het dus nog niet eens over alle ‘coronadoden’ die er de komende jaren zullen gaan vallen, aangezien het virus niet meer weggaat en al die door het beleid ziek gemaakte mensen dus inderdaad ten onder zullen gaan aan Covid, aangezien ze een op zichzelf onschuldig virus niet meer af kunnen weren. En zo zal het coronabeleid verworden tot een ironische selffulfilling prophecy.
Gezondheidsgenocide
Het is de vraag of men, als over een paar jaar de parlementaire corona-enquête wordt gehouden, in Den Haag de hand in eigen boezem zal steken. Of de beleidsmakers van nu, die dan verantwoording moeten afleggen, zullen toegeven dat zij met hun beleid eigenhandig de halve bevolking richting het schavot hebben geleid. Want dat er nu mensen geen corona krijgen, betekent niet dat zij gespaard worden. Integendeel. De tijd zal leren dat deze ‘oorlog’ de meeste slachtoffers ooit zal eisen, niet alleen in Nederland, maar wereldwijd. Omdat de waanzin waarmee dit virus hen die ons welbevinden moeten waarborgen heeft geïnfecteerd, de grootste gezondheidscrisis ooit teweeg zal brengen. En zo worden we uiteindelijk allemaal toch nog slachtoffer van wat, inderdaad, te boek zal komen te staan als de dodelijkste pandemie in de geschiedenis van de mensheid. Niet omdat we zullen zijn gestorven aan dat virus, maar wel aan de gezondheidsgenocide die er door onze leiders op ons gepleegd is.