Prikken voor privileges? Dan liever een kluizenaarsbestaan

Mensen die zich niet laten vaccineren tegen corona zijn mogelijk langer gebonden aan de maatregelen dan mensen die zich wel laten inenten. Dat maakte Hugo de Jonge gisteren bekend. Ik ben fervent pro-prikken. Maar als het zo moet, ga ik wel mijn leven lang in lockdown.

Een vaccinatieplicht, die komt hier niet. Het blijft wel Nederland tenslotte. Dat is wat de zogenaamde ‘complotdenkers’ die zich verzetten tegen de inperking van vrijheden en grondrechten al maanden voor hun voeten geworpen krijgen. Stel je niet zo aan, dit is tenslotte Noord-Korea niet. Maar Hugo de Jonge is op een powertrip waar Kim Jong-un nog een puntje aan zou kunnen zuigen. Al maanden hamert hij op een vaccin en nu het volk collectief coronamoe en het land failliet is, ziet hij z’n kans schoon om iedereen die prik door de strot te duwen. He’s going in for the kill. Letterlijk, want wie weet hoeveel mensen hier dood aan zullen gaan. Daarom zeg ik, pro-vaxxer pur sang: pleur op met je prik, Hugo. Over mijn lijk.

Vaccineren tegen een loopneus

De afgelopen jaren is mij door de anti-vaccinatiebeweging herhaaldelijk verweten dat ik een adept van Big Pharma was. Dat ik mij vast en zeker liet betalen door het RIVM om vaccinaties te promoten. Het is jammer dat het op deze manier moet, maar misschien dat ik door de coronacrisis eindelijk van mijn imago van overheidsmarionet af kom. Hoezeer ik ook voorstander ben van vaccineren en hoe militant mijn lobby voor het Rijksvaccinatieprogramma ook is geweest, het coronavaccin hoef ik niet. En mijn kinderen ga ik al helemaal niet laten inenten. Vaccineren tegen iets waar de halve wereldbevolking door weggevaagd kan worden, waar mensen invaliderende restschade aan kunnen overhouden, of waar in groten getale kinderen aan sterven vind ik logisch, vaccineren tegen een virus waar het overgrote deel van de mensen misschien een snotneus van krijgt, is volslagen idioot. Het is fijn dat we inmiddels zover zijn dat we bepaalde dingen in het leven naar onze hand kunnen zetten en onszelf daardoor sommige ziektes kunnen besparen. Maar dat betekent niet dat het leven dus volledig maakbaar is. Virussen horen bij het leven. Sterker nog, zonder virussen gaan we dood. Dus hoe Hugo de Jonge ons beter wil maken door ons de dood in te jagen is mij een raadsel.

Spelen met de volksgezondheid

Ik ga me niet wagen aan speculaties over belangenverstrengeling, een ‘Great Reset’, of de vermeende agenda van Bill Gates, want het is heel simpel: ik weet gewoon niet welke politieke spelletjes er wel of niet gespeeld worden en wie aan wat precies geld en macht ontleent en waarom dan. Wat ik wel weet is dat het als overheid volstrekt onverantwoord is om te spelen met de volksgezondheid om je eigen falende beleid overeind te houden en dat is wel wat er nu gebeurt. Door de hele maatschappij te verwoesten met draconische maatregelen waardoor we zo meteen economisch volledig aan de grond zitten heeft het kabinet nu geen andere uitweg meer dan te doen alsof de coronacrisis dmv een vaccin bezworen is. Tenslotte is het geld op en moet het land dus weer open. Maar hoe verantwoord je dat als je je hele volk een jaar lang gegijzeld hebt? Precies, dan doe je alsof je een wondermiddel hebt gevonden. En een wondermiddel is het, dat vaccin, aangezien het nauwelijks getest is en we geen flauw idee hebben van de effecten ervan op de lange termijn. Maar in het land van Hugo zijn de wonderen de wereld kennelijk nog niet uit.

Politiek experiment

Als ik in het land van Hugo alleen nog maar uit eten, naar het theater of mijn kinderen naar school brengen kan als ik kan bewijzen dat ik mijn gezin heb laten inspuiten met iets waar we over vijf jaar misschien wel kanker en een staart van krijgen, dan blijven wij voortaan wel thuis. Voor het beschermen van de volksgezondheid ben ik bereid ver te gaan, maar ik weiger mee te werken aan een politiek experiment dat wordt uitgerold over de ruggen van de burgers en wat potentieel de collectieve gezondheid en dus de toekomst van vooral onze kinderen in gevaar brengt. Het is niet mijn verantwoordelijkheid om de rotzooi die het kabinet heeft veroorzaakt op te ruimen, door mijn kinderen willen en wetens een reƫel gezondheidsrisico te laten lopen. Beste Hugo, wie zich brandt moet op de blaren zitten. Samen met je Haagse vriendjes heb je eigenhandig de maatschappij aan gort geslagen, dus dan ruim je zelf de puinhoop ook maar op. Ik ga mijn gezin niet de loopgraven van jouw zogenaamde oorlog in sturen en dan maar hopen dat ze ongeschonden uit de strijd komen. Sorry, maar ik verklaar ons hierbij deserteur.

Spelen met levens

Als chronisch zieke moeder van chronisch zieke kinderen weet ik als geen ander hoe belangrijk het is dat we ons met z’n allen inzetten voor de volksgezondheid. Hoe belangrijk het is dat we samen de zwakkeren in de samenleving beschermen door soms iets te doen wat voor jezelf misschien niet zo nodig is. Juist daarom pleit ik al jaren voor het vaccineren van onze kinderen en het in stand houden van de groepsimmuniteit. Daar redden we levens mee. Maar ik weiger mijn leven en dat van mijn kinderen in de politieke waagschaal te leggen. Want levens redden, beste Hugo, doe je natuurlijk niet door ermee te spelen.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.