Gisteravond kondigde het kabinet weer een verscherping en uitbreiding van de coronamaatregelen aan. Maar: verplichten doen ze niks. Omdat dat ook niet hoeft. De verdeel en heers tactiek zorgt daar vanzelf wel voor.
Winkeliers mogen zelf bepalen of ze hun klanten vragen een mondkapje te dragen. De overheid ‘adviseert’ hen slechts om daarvoor te kiezen. We weten natuurlijk allemaal wat dat betekent: binnen afzienbare tijd moeten we, in alle winkels, een mondkapje op. Die winkeliers zijn namelijk niet gek, die weten ook wel dat ze een groot probleem hebben als ze dat niet verplichten. Dan ontstaat er namelijk chaos in hun winkels. Ruzies tussen klanten, oneerlijke concurrentie met andere winkels, personeel dat geschoffeerd wordt en zo kan ik nog wel even doorgaan. Is er dan nog wel sprake van een eigen keuze? Natuurlijk niet. En zo kan het kabinet achterover leunen, terwijl de burgers eigenhandig de totalitaire coronastaat stichten. Want: dat was niet hun idee, hoor. Het volk wilde het zelf.
Geen complot, wel smerige spelletjes
Laatst vroeg iemand mij lacherig of ik dan echt dacht dat het allemaal een ‘complot’ is. Maar daar gaat het helemaal niet om en is bovendien ook een nogal flauwe en kortzichtige vraag. Waar het om gaat is dat er nu al maandenlang dingen gebeuren die in strijd zijn met de grondrechten van mensen en dat het kabinet, vanuit welk motief het ook opereert, daar niet eens zelf de verantwoordelijkheid voor neemt. En om dan antwoord te geven op bovengestelde vraag: nee, persoonlijk denk ik niet dat het een complot is. Ja, ik denk dat er sprake is van belangenverstrengeling en dat, zoals bij iedere crisis, de rijken hier rijker van worden terwijl de rest van de wereldbevolking daarvoor betaalt. Maar ik denk dat het, in ieder geval op landelijk niveau, vooral een kwestie van onkunde is. Maar ook voor onkundig beleid heb je draagvlak nodig. In die zin kun je misschien inderdaad wel spreken van een complot. Want als je het volk dusdanig manipuleert dat het jouw slechte beleid uit eigen beweging gaat invoeren, dan kun je wel zeggen dat er smerige spelletjes gespeeld worden.
Verjaardag gecancelled
Er wordt ook ‘geadviseerd’ om niet meer dan drie volwassen gasten bij je thuis uit te nodigen. Handhaven gaat het kabinet niet, maar ‘hard ingrijpen’ bij ‘overlast’ wel. Verplichten? Nee, hoor. Dreigen? Ja, dat wel. Dat is best beangstigend. En wat doen bange mensen? Juist: die laten zich regeren. Want durf jij nog je verjaardag te vieren, als je het risico loopt dat de buren je verlinken als ze door krijgen dat jij meer mensen dan toegestaan in je huiskamer hebt zitten? Tenslotte is ‘overlast’ een relatief begrip. Misschien ervaart buurvrouw Beppie wel heel veel ‘overlast’ van de xenofobie die haar door het kabinet is aangepraat en tja, dan kan er zomaar ‘ingegrepen’ worden natuurlijk. Mijn zoon is binnenkort jarig. Omdat zijn vader en ik co-ouderschap over hem, en allebei een partner hebben zijn we sowieso al met vier volwassenen uit twee verschillende huishoudens. Dat betekent dus dat we niet eens één set opa’s en oma’s uit kunnen nodigen, want dan zijn we met teveel. Ik moet mijn zoon dus nu vertellen dat zijn verjaardag nagenoeg gecancelled wordt, of dat papa en mama die niet meer samen kunnen vieren. Het is ironisch: we hebben zo ons best gedaan om in harmonie samen te blijven leven en nu wordt ons kind alsnog heen en weer geslingerd tussen zijn ouders. Maar er zit niks anders op. Tenslotte houdt hij een groter trauma over aan het tijdens het uitblazen van de kaarsjes binnenvallen van de coronapolitie die zijn ouders afvoert, dan aan een van overheidswege vormgegeven vechtscheidingsconstructie. Dus dan is de ‘keus’ inderdaad snel gemaakt.
Beheersing en controle
Verdeel en heers, het is al zo vaak in de geschiedenis een bijzonder succesvolle strategie gebleken. Want een verdeeld volk, is een volgzaam volk. Een bang volk, is een beheersbaar volk. En uiteindelijk is dat toch het doel: beheersing en controle. Of dat doel nou voortkomt uit een wereldwijd 5G complot om Bill Gates de hele wereldbevolking te laten implanteren met een vaccinatiechip, of gewoon uit de ‘noodzaak’ van een falend kabinet om mensen zich te laten conformeren aan gebrekkig beleid, omdat ze dat er op een echt democratische manier niet door zouden krijgen. De uitvoering is hetzelfde, omdat het resultaat al sinds jaar en dag bijzonder effectief blijkt. Over vijf jaar leven we in een dictatuur die we denken zelf democratisch te hebben gesticht. Dat klinkt als een contradictio in terminis, maar is in feite natuurlijk het principe waar alle totalitaire regimes op gestoeld zijn. Het waren 75 mooie jaren vrijheid, beste mensen. Ik ben benieuwd of we over vijf jaar nog steeds vinden dat we de goede ‘keuze’ hebben gemaakt. Of, om maar even in de oorlogsretoriek van het kabinet te blijven, zouden we dan weer zeggen dat we het niet geweten hebben?