Intimidatie en bedreiging zijn strafbaar. Toch hebben vrouwen die op straat worden nageroepen, gefloten en gesist geen poot om op te staan. VVD-raadslid Claire Martens pleit voor het aanpakken van straatintimidatie. Want waarom komen mannen hier al sinds jaar en dag mee weg?
Tegenwoordig word ik bijna nooit meer nagefloten. Ik nader namelijk de veertig en dan tel je voor de likkebaardende man in de publieke ruimte niet meer mee. Het is een bevreemdende gewaarwording opeens dwars door een drukke stad te kunnen lopen, zonder het aanhoudende “Hee, pssst”, “Lekker, lekker!”, of het wat minder subtiele “Hoer!” en “Daar moet een piemel in!”. Na je jarenlang aangeschoten wild te hebben gevoeld is het bijna onwerkelijk om onbelaagd over straat te kunnen. Als je daarover nadenkt, kun je niet anders dan tot de conclusie komen dat dat heel erg raar is. Voor veel vrouwen is straatintimidatie zoiets normaals, dat ze er niet eens meer bij stilstaan hoe idioot het is dat mannen je midden op straat vunzige en vaak ronduit beledigende en beangstigende dingen toeroepen. Totdat ze een bepaalde leeftijd bereiken waarop ze conform de maatschappelijke normen kennelijk niet meer ‘geil’, of een ‘slet’ zijn en eindelijk in alle rust over straat kunnen. En merken hoe heerlijk dat is. Nu pas realiseer ik mij dat ik eigenlijk mijn hele leven al bang ben op straat. Omdat ik eindelijk weet hoe het is om me níet onveilig te voelen.
Kort rokje
Waarom wordt het belagen van vrouwen in de openbare ruimte nooit aangepakt? Waarom is iedere andere vorm van intimidatie een misdrijf, maar wordt het gedoogd dat mannen vrouwen uitschelden voor ‘hoer’ en hen nasissen wat voor ranzige en brute dingen ze graag met ze zouden willen doen? Dat is namelijk behoorlijk intimiderend, kan ik je vertellen. Is het niet vreemd dat we accepteren dat vrouwen drie keer nadenken voor ze een kort rokje aantrekken, omdat ze weten dat ze dan allerlei ranzigheid naar hun hoofd geslingerd krijgen? Is het niet meten met twee maten dat we een man die uitgescholden en geïntimideerd wordt op straat aanmoedigen om aangifte te doen, maar bij een vrouw die voor hoer uitgemaakt en achterna gelopen wordt onze schouders ophalen, omdat ‘het er nou eenmaal bij hoort? Intimidatie, in welke vorm dan ook, hoort er nooit bij. Dat is wangedrag. En wie zich misdraagt, moet daarvoor bestraft worden. Dat is zo ongeveer de eerste les die we onze kinderen leren. Dus als volwassen kerels dat niet weten, kunnen we wel constateren dat er iets is misgegaan in de maatschappelijke opvoeding.
Intimidatie is intimidatie
Net zoals het onzin is dat minister Grapperhaus een wet tegen ‘seks tegen de wil’ wilt invoeren, omdat ongewenste seks namelijk altijd verkrachting is, is intimidatie, in welke vorm dan ook, altijd intimidatie. En zou dat dus als zodanig strafbaar moeten zijn. Net zoals bij ongewenste seks, doen vrouwen doen geen aangifte als ze nagesist en op straat geïntimideerd worden, omdat ze hebben geleerd dat het geen misdrijf is. Dat het ‘erbij hoort’. Al die jaren dat ik ben nageroepen, nagefloten, nagesist heb ik dat gewoon maar ondergaan. Net zoals mijn vriendinnen, tegen wie ik ook nooit heb gezegd dat ze dat niet moest pikken. Ja, we vonden het vervelend. We voelden ons vaak ongemakkelijk en we waren regelmatig bang. Maar het was nou eenmaal normaal. Inmiddels heb ik zelf twee dochters en ik wil hen niet leren dat het normaal is om je op straat onveilig te voelen als vrouw. Ik wil hen leren dat mannen die dat doen niet normaal zijn. Omdat mijn dochters geen hoeren zijn, maar mannen die hen zo noemen gewoon klootzakken.
Het is tijd dat we ophouden te doen alsof vrouwen die problemen hebben met vrouwonvriendelijk gedrag kleinzerige aanstelsters zijn. Het is tijd dat we vrouwonvriendelijkheid, in iedere vorm, gaan zien voor wat het is: simpelweg verkeerd. Een schending van de rechten van een vrouw. Haar recht om zich vrij en veilig te bewegen in de maatschappij. Het zou namelijk geen veertig jaar moeten duren voor ze van dat recht eindelijk gebruik kan maken.